۱۲ ارديبهشت ۹۹
اولین سالی که معلم بچه‌هایی دبیرستان دوره اول (یا همون راهنمایی خودمون) شدم مصادف شد با اکران فیلم محمد رسول الله (ص). از طرف مدرسه به بچه‌ها بلیط نیم بها داده بودن. یه روز گفتن خانم میشه یه روز عصر قرار بذاریم همه باهم بریم سینما، شما هم بیاید!؟
گفتم باشه.
برای یه عصر قرار گذاشتیم و من برای اینکه بتونم باهاشون هماهنگ باشم شماره خطی رو که استفاده نمی‌کردم بهشون دادم تا با من در ارتباط باشن.
شماره دادن همان و از فردا smsهای عاشقانه فرستادن همان تا جایی که ناگزیر خطو از گوشیم در آوردم.
حالا این روزا که بچه‌ها به واسطه تدریس مجازی شماره معلما رو دارن تبریکات روز معلم هم مجازی شده. از صبح فقط نشستم می‌نویسم " ممنون فاطمه جان، امیدوارم همیشه شاد و پیروز باشی". " مرسی زهرا جان، همیشه سلامت و موفق باشی". " لطف کردی رقیه جان،... ".
جالب اینجاست نصف گوشی‌ها واسه پدر و مادرشونه، یهو یکی با عکس پروفایل یه مرد با سه من سیبیل پیام میده : " خانم واو عزیز دوستت دارم، روزت مبارک" !!
ولی بین همه این تبریکا و تعارف تیکه پاره کردنا جایزه تبریک طلایی رسید به یکی از بچه‌ها که آهنگ " انت معلم از سعد المجرد" رو برام فرستاد و زیرش نوشت " تقدیم به بهترین معلم دنیا".. بعد من قبل از هرکاری بدو رفتم معنیشو سرچ کردم ببینم چی داره تلاوت می‌کنه!! که خدا رو شکر چیز بدی نمی‌گفت!
+ معلم بودن خیلی سخته. مهم نیست معلم چند نفر باشی تا بهت بگن معلم. مهم نیست استخدام آموزش و پرورش باشی تا معلم حساب شی. مهم نیست معلم کیا باشی. مهم اینه حواست باشه اونی که تو باهاش سر و کار داری یه انسانه، یه انسان که لوح سفید ذهن و قلبشو سپرده دست تو و تو باید دقیق نقش بزنی تا وقتی هنرتو به نمایش گذاشتی همه لذت ببرن. هنرت می‌تونه تربیت خوب فرزندت باشه، نشون دادن راه درست زندگی به شاگردت، الگوی موفق شدن برای همکارت یا هرچیزی که به تعاملات بین انسانها و قشنگتر شدن دنیا ربط پیدا می‌کنه. پدر و مادرها اولین معلمان و در واقع اولین پیامبران فرزندانشون هستن که وقتی انسانی رو به دنیا دعوت می‌کنن باید یادشون باشه حامل چه پیامی‌براش هستن و آیا در رسوندن پیامشون و نشوندن بذر عشق، صلح و انسانیت در وجودش به اندازه کافی توانا و مسئول هستن یا نه! که اگر نیستن و اینو در خودشون نمی‌بینن و فرزندی رو به دنیا میارن صرفا یه آدم خودخواهن.
روز همه‌ی معلمای خوب مبارک.